SŁOWNIK

Łupież występuje w dwóch odmianach, wyróżnia się łupież suchy i łupież tłusty. Łupież jest skutkiem nadmiernego łuszczenia się martwego naskórka ze skóry głowy. Pojawienie się tej dolegliwości ma związek z bytującymi na skórze głowy drożdżakami, które są obecne również u osób zdrowych. Intensywne namnażanie się drożdżaków powoduje przyspieszenie procesu rogowacenia skóry, stąd białe lub żółte fragmenty skóry na włosach i ubraniach. Łupież suchy i łupież tłusty to jednak nie to samo.
Łupież suchy charakteryzuje się opadającymi na ramiona łuskami skóry, która odznacza się wyjątkową wrażliwością na bytującego na niej drożdżaka - Malassezie furfur. Pojawia się stan zapalny skóry, łupież sypie się z głowy już przy delikatnym potrząśnięciu. Inną przyczyną takiego stanu może być dobór nieodpowiednich kosmetyków, które często są przyczyną rozwijającego się kontaktowego zapalenia skóry, jej podrażnienia i złuszczania.
Łupież tłusty objawia się większymi i lepkimi płatami naskórka i jest związany z nadczynnością gruczołów łojowych. Bytujący na skórze głowy drożdżak odżywia się łojem, toteż ilość drobnoustrojów przyczyniających się do powstania łupieżu tłustego wzrasta z 45 do 75%. Produkty przemiany materii grzybów powodują stan zapalny, którego najczęstsze objawy to zaczerwienienie skóry i swędzenie.
Łupież należy leczyć za pomocą specjalnych szamponów przeciwłupieżowych. Obecny w składzie wielu preparatów kwas salicylowy złuszcza naskórek i pozwala aktywnym składnikom wniknąć w głąb skóry. Liczebność kolonii podrażniających skórę grzybów zmniejszą takie substancje jak: ketokonazol, piroktolanina, pirytonian cynku lub siarczan selenu. W przypadku łupieżu suchego najlepszym rozwiązaniem będzie użycie delikatnego szamponu o wartości pH 5,5.