Rumień wielopostaciowy: przyczyny, objawy i leczenie rumienia

Rumień wielopostaciowy - objawy

W przebiegu tej choroby na skórze pojawiają się zmiany rumieniowe oraz pęcherze w różnym stopniu rozwoju. Rumień wielopostaciowy ma zróżnicowany obraz kliniczny. W niektórych przypadkach objawy samoograniczają się (postać lekka), w innych mogą nawet zagrażać życiu (postać ciężka).

Odmiany i przyczyny rumienia wielopostaciowego

Wyróżnia się trzy odmiany rumienia wielopostaciowego, a każda z nich charakteryzuje się innym przebiegiem oraz podłożem.

1. Postać zwykła (Erythema multiforme minor)
Zmiany mają formę rumieniowo-obrzękową i znajdują się przeważnie na dłoniach, ramionach i podudziach, ale mogą też jednocześnie zająć błony śluzowe. W obrębie pierścieni mogą pojawić się pęcherze, które z czasem przekształcą się w bolesne nadżerki. Objawy utrzymują się przez tydzień do dwóch, pozostawiając brązowe przebarwienia. Ta postać choroby dotyczy ok. 80% cierpiących na rumień wielopostaciowy. Najczęściej wywołuje ją wirus opryszczki, infekcje wirusowe czy bakteryjne oraz reakcja na leki.

2. Zespół Stevensa-Johnsona
Poważna odmiana rumienia wielopostaciowego, charakteryzująca się nagłym pojawieniem objawów. Zmiany w postaci pęcherzy zajmują zazwyczaj błony śluzowe jamy ustnej, spojówek oraz narządów płciowych. Po pewnym czasie pękają, przekształcając się w bolesne nadżerki lub strupy krwotoczne. Chory czuje ból i dyskomfort podczas jedzenia czy czynności fizjologicznych. Oprócz tego występują: gorączka, bóle mięśniowe i stawowe. Ta postać rumienia wielopostaciowego wciąż prowadzi do zgonów wśród ok. 10% pacjentów, jednak dzięki nowoczesnej medycynie ich liczba się zmniejsza. Najprawdopodobniej przyczyną pojawienia się zespołu Stevensa-Johnsona są zaburzenia systemu odporności oraz długotrwałe zażywanie sulfonamidów. By dokładnie określić przyczynę należy wykonać biopsję skóry.

3. Zespół Lyella (toksyczna nekroliza naskórka)
Równie poważna odmiana choroby, pojawiająca się przeważnie pod wpływem zażytych leków. Skórę oraz błony śluzowe jamy ustnej, spojówek i narządów płciowych zajmują rumieniowo-pęcherzowe zmiany, następnie dochodzi do masywnego oddzielania się naskórka. Dochodzi do całościowego zajęcia skóry, charakteryzującego się zaczerwienieniami oraz złuszczaniem skóry. Do powikłań tego stanu należy nadkażenie bakteryjne, co może prowadzić do odwodnienia lub zaburzeń elektrolitowych. Czynniki te oraz fakt, że śmiertelność tej odmiany choroby wynosi ok. 30 % sprawiają, że leczenie rumienia wielopostaciowego odbywa się w szpitalu.

Rumień wielopostaciowy u dzieci

Ponad połowę osób cierpiących na erytheme multiforme stanowią młodzi poniżej 20 roku życia. Inne statystyki wskazują, że najczęstszymi pacjentami z tą przypadłością okazują się dzieci poniżej 12 roku życia. Rzadko rumień wielopostaciowy u dziecka dotyka najmłodszych poniżej trzech lat oraz dorosłych po 50. roku życia. Leczenie rumienia wielopostaciowego u dzieci i dorosłych wygląda podobnie.

Rumień wielopostaciowy - leczenie

Przede wszystkim należy przeciwdziałać infekcji oraz zaleczyć jej objawy. W celu powstrzymania świądu chory przyjmuje leki przeciwhistaminowe. By obniżyć gorączkę oraz zmniejszyć dyskomfort, dobrze jest przykładać do skóry wilgotne kompresy. Zmiany w obrębie błoń śluzowych jamy ustnej należy smarować miejscowym preparatem znieczulającym. Warto też zaopatrzyć się w preparat, który zmniejszy intensywność i zapobiegnie ponownemu pojawieniu się zaczerwień skóry. La Roche-Posay Rosaliac AR Intense to kosmetyk o działaniu kojącym oraz łagodzącym. Jego użycie przynosi szybkie rezultaty, sprawiając, że podrażniona skóra zostaje nawilżona, dzięki czemu zmniejsza się odczucie dyskomfortu. Nie zawiera konserwantów, parabenów, środków zapachowych, alkoholu, barwników czy lanoliny. Zawarte w składzie ekstrakty z ambophenolu zmniejszają zaczerwienienie i przywracają jednolity koloryt, natomiast dzięki neurosensynie preparat działa łagodząco i przeciwzapalnie.